کفرجلی و کفر خفی 2008/04/09

بیان شده توسط استاد علی الله وردیخانی

کتاب: کعبه جانان - جلد اول

مقابل ‌ایمان، کفر است؛ کفر نیز بر دو گونه است: جلی و خفی. کسی که علناً انکار اصول و حقایق کند، او کافر محض است و تکالیف و وظایف سالک نسبت به او مشخص است. امّا کفر خفی در کسانی است که با فَقد ‌ایمان قلبی، ظاهراً معترف به حقایق و اصولند. سالک باید وظایف خود را نسبت به آنان تعیین نماید.

کفر جلی را مراتبی است: کسی که تمام حقایق و اصول را انکار کند، او کافر محض است. اگر کسی یکی از ضروریات دین، مثلاً یکی از اصول پنجگانه را انکار نماید، او نیز مُرتَد و کافر است. چه اصول دین بهم‌پیوسته است و با انکار یکی سایر اصول مُثمر ثمر نیست. چنان که آثار و تحقیقات برخی دانشمندان غیرمسلمان درباره زندگانی و رسالت حضرت رسول اکرم^(ص)، به علت فقدان ‌ایمان لازم و مؤثر برای خود آنان مفید واقع نشده است. از ‌این‌رو دشمن در تلاش آن است که مسلمانان در حقایق دینی خود به تردید افتاده، لااقل به انکار یکی از ضروریات دین رسند.

همچنین کسی که انکار یکی از فروعات دین را نماید، او نیز کافر است. خداوند تبارک و تعالی همانطور که به نماز امر کرده، به خمس و زکات و سایر فروع نیز فرمان داده است. لذا نه اِبتیاع لباس و سایر وسایل از مال مخلوط به حقوق واجبه مُجاز است، و نه نماز و روزه و سایر عبادات با امتناع از پرداخت خمس و زکوه، مقبول است. بدینسان با انکار یکی از فروع دین نیز سایر اصول و ضروریات نجات‌بخش نیست.