اطباء روحی 2009/09/25
بیان شده توسط استاد علی الله وردیخانی
کتاب: کعبه جانان - جلد چهارم
ارادت دولتی است بزرگ و تخم جمله، سعادت‌هاست. ارادت نه از صفات انسانی است، که از پرتو انوار صفت مریدی حق است و تا حق تعالی بر روح بنده‌ای تجلی نکند، عکس نور ارادت در دل او پدید نیاید و مرید نشود. چون این تخم سعادت در زمین دل به موهبت الهی افتاد، باید آن را ضایع نکند و همواره خود را به تصرف و تربیت رهبر واصل تسلیم نماید تا زود به مقصد و مقصود رسد.
اگر کسی خواهد پرورش خود به نظر عقل و علم خویش دهد، هرگز به جایی نرسد و در ورطه هلاکت افتد، و به غرور و پندار و فریب نفس و تسویل شیطان خود را در وادی مهالک این راه بی‌پایان اندازد. اگر کسی را نفس و شیطان فریب دهد که دلیل این راه پیغمبر و لطف خداوند متعال بس است و قرآن و علم شریعت، جمله بیان راه خداست و چنین اظهار نماید که در ایام غیبت دیگر به رهبر واصل چه حاجت است؟ او به اشتباه عظیمی افتاده است.
اطباء حاذق آمدند و الهام حق، ایشان را مدد کرد تا به عمرهای دراز رنج‌ها بردند و سعی‌ها نمودند تا انواع امراض و علل بشناختند و از خواص ادویه اطلاعی یافتند و معاجین و اشربه ساختند و در تصنیفات خویش شرح آن دادند. جمعی طالبان از اطباء حاذق، این علم درآموختند و خدمت ایشان ممارست کردند و مباشرت به شغل خویش نمودند.
این طالبان، تجربه‌ها حاصل کردند و به دستور استادان به طبابت مشغول شدند و جمعی دیگر را که استعداد تحصیل این علم داشتند تربیت کردند و به کمال رسانیدند. اگر کسی را در این روزگار مرضی باشد و آرزوی صحت و داعیه معالجت او را پدید آید و به کتب اطباء رجوع کند و در معاجین ساخته در داروخانه‌ها به نظر عقل خویش تصرف کند و به اطباء التفاتی ننماید، خود را در ورطه هلاکت اندازد. باید به اطباء حاذق رجوع کند و خود را تسلیم او نماید، و طبیب حاذق معجونی که در آمیزد و شربتی که دهد اگر تلخ است یا شیرین، نوش کند تا صحت یابد وگرنه جان خویش به باد خواهد داد.
بیمار معالجه خویش به نظر عقل نتواند کرد، چون این معنی محقق گشت باید هیچ کس به نظر عقل و علم خویش، خود و دیگران را معالجه نکند، بلکه هر لحظه و آنی مطیع استاد خویش شود. چون تخم سعادت ارادت در زمین دل افتاد، آن را غنیمتی شمارد و او را غذایی مناسب حال دهد. در حقیقت، این غذا به جز در بوستان ولایت رهبران واصل یافت نشود. پس بر سالک است که همواره مطیع استاد خود شود و تمسک در خدمت او ورزد و بداند هرچه در این راه برهم زند و براندازد، نعمت باطنی او افزون‌تر گردد «وَلَنَجْزِیَنَّهُمْ اَجْرَهُمْ بِاَحْسَنِ ماکانُوا یَعْمَلُونَ».
پینگ و دیدگاه ها هر دو بسته شده اند.