دنائت همت 2008/09/25
بیان شده توسط استاد علی الله وردیخانی
کتاب: کعبه جانان - جلد دوم
دنائت همت
از جمله صفات رذیله دنائت همت است و آن، پستی طبع و قصور همت است از طلب کارهای بزرگ و خطرناک. این صفت نتیجه کمدلی و ضعف نفس است و ضد آن، علو همت است که آدمی سعی نماید در تحصیل مراتب و مناصب عالی و طلب کارهای عظیم. صاحب این صفت عالی به امور جزئی و حقیر سر فرود نیارد و به طمع منافع پست دنیوی خود را نیالاید و از بیم ضرر و خطر، دست از مطلوب خویش بر ندارد، دنیا و مافیها در نظر او خوار و لذات جسمانی در پیش او بیاعتبار، نه از رو کردن دنیا به او شاد و فرحناک و نه از پشت کردنش محزون و غمناک.
صاحب علو همت اگر قدم در راه طلب نهاد و در صدد تحصیل مقصود برآمد، نه او را بیم جان است و نه پروای سر، نه از شمشیر ترسد و نه از خنجر. چون این صفت به مرتبه کمالرسد صاحب آن طالب مقصد اعلی گردد و کمال ایمان در دل او به هم رسد و از مرگ نهراسد. علو همت نتیجه شجاعت نفس است که بالاترین فضایل نفسانی و اعظم مراتب انسانی است.
هر که در صدد طلب چیزی برآید و کمر اجتهاد در آن بر میان بندد البته آن را مییابد. کسانی که در راه خدا سعی کنند، خداوند متعال راه و منزل خود را به ایشان مینماید «وَالَّذینَ جاهَدُوا فینا لَنَهدِیَنَّهُم سُبُلَنا وَ اِنَّ اللهَ لَمَعَ الُمحسِنینَ».
پینگ و دیدگاه ها هر دو بسته شده اند.