جهل بسیط 2008/08/17
بیان شده توسط استاد علی الله وردیخانی
کتاب: کعبه جانان - جلد دوم
جهل بسیط
جهل بسیط آن است که آدمی دریابد که نفس او از فضیلت علم عاری است. این جهل ابتدا مذموم نباشد چه شرط تعلم، درک نادانی است و کسی که گمان بر دانایی خود کند به تعلم نپردازد لیکن پس از اطلاع بر جهل، عدم تعلم مذموم و رضایت بدان، بدترین رذیلت است.علاج این مرض به تأمل است در حال انسان و حیوان تا دریابد که فضیلت انسان بر دیگر حیوانات به نطق و تمیز است، و جاهل در عداد سایر حیوانات بوده سخنانش به بانگ آنان نزدیکتر است تا به نطق و تمیز، و لذا از داشتن اسم انسان برخود به غلط نیفتد، چه گیاه گندم را مجازاً گندم گویند و تمثال انسان را به طریق شباهت، انسان خوانند! آری اگر جاهل انصاف کند، می‌داند که در رتبه از حیوانات نازل‌تر است چه، هر حیوانی به ادراکی که در ترتیب امور معاش و حفظ نسل نیازمند است، مجهز بوده و آمادگی نیل بر کمال وجودی خود دارد به خلاف جاهل. بلکه اگر در منافع و فواید جمادات که اخس کاینات است فکر کند، از آن هم بازپس افتد. بدینسان بر نقصان رتبه و فرومایگی طبع خویش آگاه شده در طلب علم و فضیلت حرکت کند.
پینگ و دیدگاه ها هر دو بسته شده اند.