فضایل صادره از شجاعت 2008/07/19

بیان شده توسط استاد علی الله وردیخانی

کتاب: کعبه جانان - جلد دوم

فضایل‌ صادره‌ از شجاعت‌

فضایل‌ تحت‌ جنس‌ شجاعت، یازده‌ نوع‌ است:

اول‌ – کِبَر نفس‌

دوم‌ – نجدت‌

سوم‌ – بلند همتی‌

چهارم‌ – ثبات‌

پنجم‌ – حلم‌

ششم‌ – سکون‌ نفس‌

هفتم‌ – شهامت‌

هشتم‌ – تحمل‌

نهم‌ – تواضع‌

دهم‌ – حَمیَت‌

یازدهم‌ – رقت‌

کبر نفس‌ آن‌ است‌ که‌ نفس‌ به‌ عزت‌ و ذلت‌ دنیوی‌ و به‌ وجود و عدم‌ آنها التفاتی‌ ننموده، بر تحمل‌ امور ملایم‌ و غیر ملایم‌ قادر باشد. نجدت، ظهور رشادت‌ نفس‌ است‌ در قبال‌ ناگواری‌ها و ناملایمات. بلند همتی‌ آن‌ بوَد که‌ نفس‌ را در طلب‌ حقیقت، سعادت‌ و شقاوت‌ این‌ جهانی‌ در چشم‌ نیاید و بدان‌ها شاد و ناشاد نگردد. ثبات‌ یعنی‌ نفس‌ را قوت‌ مقاومت‌ در آلام‌ و شداید مستقر شده‌ باشد که‌ از عارض‌ شدن‌ آن‌ها بی‌قراری‌ نکند. حلم‌ آن‌ باشد که‌ نفس‌ را طمأ‌نینه‌ای‌ حاصل‌ آید که‌ قوه‌ غضبیه‌ به‌ آسانی‌ تحریک‌ او نتواند. سکون‌ نفس‌ آن‌ است‌ که‌ نفس‌ در خصومات‌ و حرب‌ها و مبارزه‌ها آرامشی‌ در خود ایجاد کند. شهامت‌ آن‌ بوَد که‌ نفس‌ آلات‌ بدنی‌ را در جهت‌ تحصیل‌ حقایق، تا آخرین‌ رمق‌ به‌ کار گیرد. تحمل‌ آن‌ باشد که‌ نفس‌ در طریق‌ تحصیل‌ امور معنوی‌ به‌ شداید موانع‌ بردبار باشد. تواضع‌ آن‌ است‌ که‌ نفس‌ خود را مزیتی‌ نشمرد بر کسانی‌ که‌ در مقام‌ از او نازلترند. حمیت‌ آن‌ بوَد که‌ نفس‌ در حفظ‌ خویش‌ از محرمات‌ سستی‌ ننماید. رقت‌ یعنی‌ نفس‌ را بی‌ اضطراب، از مشاهده‌ تألم‌ دیگران، تأثری‌ پدید آید.

آخرالزمان‌ و فساد عالم‌ نمایان‌ – ما بندگان‌ خدا در زمانی‌ واقع‌ شده‌ایم‌ که‌ بی‌شک‌ و شبهه‌ از اوقات‌ و ازمنه‌ آخرالزمان‌ است. خداوند تبارک‌ و تعالی‌ کیفیت‌ این‌ زمان‌ را به‌ حضرات‌انبیاء و اوصیاء معلوم‌ گردانیده‌ و ایشان‌ نیز مردم‌ را از فتن‌ آن‌ برحذر داشته‌اند.

هر شخص‌ عاقلی‌ به‌ اندک‌ تأملی‌ بالعیان‌ مشاهده‌ خواهد کرد که‌ وعده‌های‌ الهیه‌ و ابلاغ‌ هادیان‌ طریق‌ حق، حق‌ است‌ که‌ هرگونه‌ فتنه‌ و فسادی‌ در این‌ زمان‌ اکثر مردم‌ را احاطه‌ نموده، چنان‌ که‌ اکثر اهالی‌ بلاد در ورطه‌ شرارت‌ و جهالت‌ مستغرق‌ گشته‌اند.

علت‌ عمده‌ فساد این‌ که‌ عده‌ای‌ خود را ظاهراً‌ حامی‌ دین‌ و دینداری‌ معرفی‌ نموده، لیکن‌ باطناً‌ درصدد محاربت‌ با خدای‌ قادر و غالب‌ آمده‌اند. منظور اصلی‌ ایشان، تحصیل‌ ریاست‌ و مال‌ و منال‌ دنیاست، ولی‌ چون‌ وصول‌ به‌ این‌ مرام‌ با پیمودن‌ طریق‌ مخاصمت‌ با حق‌ تعالی‌ دشوار بود، لذا لباس‌ دوستی‌ در بر کرده‌ و زبان‌ موافقت‌ گشاده‌ و به‌ این‌ حیله‌ و دسیسه، در حقیقت‌ طریق‌ عناد با خدا پیموده‌اند. اگر چه‌ منافقین‌ در هر عصر این‌ حیله‌ و تزویر را معمول‌ داشته‌اند، لیکن‌ منافقین‌ این‌ عصر را در این‌ باب‌ نسبت‌ به‌ منافقین‌ اعصار گذشته، امتیازی‌ است.

بر اساس‌ کلام‌ الهی‌ و محبوبین‌ حق، شریرترین‌ و بدترین‌ مردم‌ در دنیا و عقبی، عالمی‌ است‌ که‌ به‌ علم‌ خود عمل‌ نکند، چنان‌ که‌ بهترین‌ و مقدس‌ترین‌ انسان‌ها عالمی‌ است‌ که‌ به‌ علم‌ خود عمل‌ نماید. در اخبار آخرالزمان‌ از حضرات‌ معصومین‌ (ع) وارد شده‌ که‌ شریرترین‌ مردم‌ علما هستند، آن‌ علمایی‌ که‌ به‌ علم‌ خود عامل‌ نیستند. حضرت‌ رسول‌ اکرم‌ (ص) نیز می‌فرماید: اهل‌ دوزخ‌ از بوی‌ بد عالم‌ بی‌ عمل‌ متأذ‌ی‌ می‌شوند.

این‌ که‌ بزرگان‌ فرموده‌اند در دنیا هیچ‌ حجابی‌ بزرگتر از حجاب‌ علم‌ نیست‌ «اَلعِلمُ‌ حِجابٌ‌ اَکبَرٌ» برای‌ عالمی‌ است‌ که‌ به‌ علم‌ خود عمل‌ نکند. برطبق‌ فرموده‌ حضرات‌ پیشوایان‌ الهی، شدیدترین‌ مردم‌ از لحاظ‌ حسرت‌ و ندامت‌ در روز قیامت، عالمی‌ است‌ که‌ دیگری‌ را به‌ سوی‌ خدا دعوت‌ نموده‌ و او پذیرفته‌ به‌ سعادت‌ جاودانی‌ رسد، لکن‌ خود آن‌ عالم‌ به‌ جهت‌ ترک‌ عمل‌ گرفتار عذاب‌ الهی‌ گردد.

بسی‌ جای‌ تأسف‌ و تأثر است‌ که‌ انسان‌ بی‌تفکر و تحقیق، دستورات‌ ناصواب‌ و ناحق‌ ایشان‌ را عقیده‌ دینی‌ خود قرار دهد، و نیک‌ و بد و زشت‌ و زیبا و حق‌ و باطل‌ در نظرش‌ یکسان‌ باشد، بحث‌ و فحصی‌ در امر دین‌ خود لازم‌ نشمرده‌ این‌ جسارت‌ عظیم‌ را معرفت‌ و فضیلت‌ شناسد، و ملتفت‌ نشود که‌ فضیلت‌ الهیه‌ ماورای‌ پندار اوست.


پینگ و دیدگاه ها هر دو بسته شده اند.