اسارت در علم 2013/10/03

بیان شده توسط استاد علی الله وردیخانی

کتاب: اسارت، جهاد، آزادی

خرافت دیگری که در پیرامون علم دامنگیر ملل غرب شده، این است که ایشان چنین پنداشته‏اند که علم می‏تواند بشر را به همگی اسرار آفرینش و زندگی آشنایی بخشد. همچنین گمان کرده‏اند که حق ، منحصر در اموری است که علم آنرا اثبات کرده است، و هر چیزی که علم قادر بر اثبات آن نیست در عداد خرافات است.
باید دانست که علم هنوز در دوران کودکی بسر می‏برد. علم درباره بسیاری از حقایق قادر نیست گامهای استوار بردارد ، بلکه بین نفی و اثبات متحیر است و از درک کنه و باطن و حقیقت آن عاجز می‏ماند.
با وجود این، پرستندگان علم در کار علم شتابزدگی کرده و منکر روح می‏شوند و ارتباط و اتصال انسان را با عالم غیب و معنی انکار می‏کنند . این انکار بدان جهت است که علوم تجربی این حقایق را با موازین خود اثبات نمی‏کند. به وجود خدا اعتراف ندارند چون خدا در لابراتوار ایشان منعکس نیست؛ به عقیده ایشان هر چیزی که در لابراتوار آنان منعکس نباشد وجود ندارد.
با توجه به این ضلالت ها که دامنگیر بشر شده ، بشریت کنونی نیاز شدید به اسلام و دعوت اسلامی‏ دارد تا مگر گریبانش را از چنگ خرافات و اوهام برهاند،  اعم از این که این خرافات به عنوان پرستش بت ها بروز کند، یا بصورت پرستش علوم مادی در صحنه زندگی ملل غرب پدیدار گردد.
بشریت در عصر آشفته و دنیای پر آشوب کنونی نیاز شدید به اسلام دارد، تا مگر میان علم و دین صلح و صفایی برقرار سازد، و بتواند این بشر رنج‏دیده را از ورطه هلاکت برهاند و به او ثابت کند که میان احتیاج به علم و احتیاج به خدا منافاتی نیست.
بشریت دنیای کنونی نیاز شدید به اسلام دارد، تا گریبانش را از چنگ بقایای روح پلید یونانی برهاند؛ این روح پلید همان روحی است که اروپا بوسیله امپراطوری روم از یونانیان به ارث برده است.
این روح پلید رابطه میان بشر و خدایان را بر اساس جنگ و کین و عناد استوار ساخته است. به عقیده ایشان هر سرّی از اسرار معرفت و هر خیری که نصیب بشریت می‏گردد، موضوعی است که به قهر و غلبه بر خدایان انتزاع شده است . به مقتضای این عقیده فاسد است که ملل غرب، هر اکتشاف علمی را یک نوع پیروزی و غلبه در برابر خدایان و یک قسم تشفّی و انتقام از ایشان می‏دانند.
این روح پلید هنوز در هوش نهان اروپاییان قرار گرفته است و در طی تعبیراتی بروز می‏کند؛ از جمله عبارت «پیروزی انسان بر طبیعت» یا عبارت «علم اسرار را به چنگ می‏آورد» و امثال این عبارتها است. وارثان فکر و فرهنگ یونانی معتقدند عجز بشر او را به خضوع در برابر خدا وادار می‏کند. بنابراین هر اکتشاف علمی که نصیب بشر می‏شود یک درجه مقام او را بالا برده و به همان نسبت یک درجه مقام خدا را پایین می‏آورد، و این صعود و هبوط تا آن زمان ادامه دارد که علم به همگی اسرار واقف شود.
بشریت دنیای کنونی احتیاج شدید و نیاز مبرم به اسلام دارد تا مگر او را از گمراهی نجات دهد، و آرامش و سکون و اطمینان را بر روح و قلبش باز گرداند و مذاق جانش را با طعم مهر و محبت الهی برخوردار سازد، و به او بفهماند که هر سرّی که مکشوف می‏گردد و هر خیری که نصیب بشر می‏شود ، عطایی است که خدا که از سر بخشندگی و بنده نوازی کرامت فرموده است.
ممکن است اعتراض کنند که اگر اسلام بشر را از قید و بند می‏رهاند، چرا پیروان خود را از ستم جبارانی که بنام اسلام گلوی خلق را می‏فشارند و خونشان را می‏مکند رهایی نبخشیده ؟ چرا در بعضی ممالک اسلامی‏شدیدترین تعدیات جریان دارد؟
جواب این سؤال چنین است که اسلام در این ممالک حکومتی ندارد و ایشان جز لفظ از اسلام بهره‏ای ندارند ، چنان که خداوند متعال می‏فرماید « وَمَن لَّمْ یَحْکُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ فَأُوْلَئِکَ هُمُ الْکَافِرُونَ »: یعنی کسانی که بر طبق احکام منزله الهی حکم نمی‏کنند، ایشان کافرانند. پس در اجتماعی که قوانین غیر اسلامی حکم‏فرما است، اساساً اجتماعی اسلامی نیست.
مسلماً اسلامی که به آن دعوت می‏شود و درباره آن سخن گفته می‏شود، اسلامی نیست که بعضی از حکّام شرق خود را بدان نسبت داده اند. زیرا آنان تحت این عنوان با همگی قوانین الهی مخالفت کرده و گاهی در حکومت خود قوانین اروپا را بکار می‏بندند، و حتی خرافات عهد جاهلیت را ملاک عمل قرار می‏دهند، که در هیچ یک از این دو صورت عدل و داد را منظور نمی‏دارند.
اسلامی که به آن دعوت می‏شود، اسلامی است که علائم آن به حداقل در عصر حاضر پدیدار گشته است که اگر بیاری حق تقویت یابد ، جباران را تابع خود کرده و یا از صفحه حیات براندازد.
دیگر در این وقت در سراسر عالم اسلامی جبّاری وجود نخواهد داشت . زیرا اسلام واقعی با جباری و جباران سازگار نیست، و در آن احدی قادر نیست به هوای نفس و به خواهش دل بر خلق حکومت کند.
در آن روزگار که اسلام زمام امور را بدست گیرد، هیچ حاکمی قدرت نخواهد داشت که جز احکام الهی را اجرا و تنفیذ کند، و جز بهره‏ای برابر با بهره سایر افراد مسلمان در مال و در حقوق اجتماعی و مدنی داشته باشد.
حضرت علی علیه السلام که بهترین و بارزترین نمونه حاکم اسلام است، می‏فرماید: «آگاه باشید که امام شما از دنیای شما به دو جامه، و از طعام هایش به دو قرص نان جوین اکتفا کرده است، تا اگر در دورترین نقاط کشور اسلامی فقیری و گرسنه‏ای باشد آزرده دل نشود و چون نان جوین را برخوان خویش نهد، سفره‏اش برابر با سفره حاکم و زمامدار اسلام گردد».
در آن روز که اسلام بر خلق حکومت کند، نه تنها مسلمین از ستم جباران داخل در امان خواهند شد، بلکه از جور و ستم اجانب نیز آسوده خواهند ماند و استعمار و استثمار برای ابد از صفحه حیات رخت برخواهد بست.
اسلام دین عزت و افتخار و آزادیبوده ، و از قبول ذلت استعمار سخت بیزار است و برای پذیرفتن خواری و زبونی، مسئولیت بزرگی را در پیشگاه الهی قائل است؛ بنابراین پیروان خود را موظف و مکلف بسازد که با ستمکاران مقاومت و مبارزه کنند.
عالم اسلام یکی از سنگین‏ترین سنگ‏های وزنه ترازوی تاریخ است، و در تحولات سیاسی و فرهنگی اثر مهم و غیر قابل انکار دارد . این اثر مهم از اوائل قرن هفتم تا آغاز قرن نوزدهم میلادی یعنی در حدود هزار و دویست سال استمرار داشته، و امروز هم با تحمل محنت‏ها و شداید و مصائب طاقت فرسا و با عوامل فساد که با شدت هر چه تمامتر بر آن هجوم می‏آورند،  باز قدرت حیات خود را حفظ کرده است.