انحراف مردم از دین 2010/07/23
بیان شده توسط استاد علی الله وردیخانی
کتاب: نبوت و امامت
انحراف مردم از دین
حضرت صادق(ع) فرمود: وقتی که قائم ما قیام کرد، مردم را از نو به دین اسلام دعوت می‌نماید و به سوی چیزی که کهنه شده و مردم از آن دور افتاده‌اند، هدایت می‌کند. او «قائم» نامیده شده چون برای به پا داشتن حق قیام کند، و او «مهدی» نامیده شده چون به چیزی که مردم از آن دور شده‌اند، هدایت می‌نماید.
حضرت صادق(ع) فرمود: وقتی قائم ما ظهور کرد با امر جدیدی خواهد آمد، چنان که حضرت رسول اکرم(ص) در آغاز اسلام، مردم را به امر جدیدی دعوت می‌نمود.
حضرت صادق(ع) فرمود: وقتی که قائم ما قیام کرد، از ناحیه مردم با مشکلات و سختی‌هایی مواجه خواهد شد که حضرت پیغمبر(ص) از مردم عصرِ جاهلیّت به آن مقدار مواجه نشده بود! زیرا هنگامی که آن حضرت به پیغمبری مبعوث شد، مردم سنگ و چوب را پرستش می‌کردند، اما وقتی قائم ما ظهور کند، مردم احکام خدا را بر ضدّ معانی حقیقی آن تأویل و تعبیر کنند و به وسیله قرآن با وی احتجاج و مخاصمه نمایند! پس فرمود: سوگند به خدا، عدالت مهدی موعود(ع) مانند گرما و سرما در اندرون خانه‌های ایشان داخل می‌شود.
در این عصر، اکثر مردم، ارکان و اصول مسلّمه اسلام را رها کرده فقط ظواهر آن را گرفته‌اند، و از اسلام به جز از ظواهر نماز و روزه و اجتناب از نجاساتْ چیزی نمی‌دانند، و دین را در مساجد محصور کرده و حقیقتِ دین بر اعمالشان نفوذ نمی‌کند. صفات زشت در نظر ایشان هیچ اهمیتی ندارد. اخلاقیات و دستورات اجتماعی را اصلاً از اسلام محسوب نمی‌دارند، و محرّمات الهیّه را با حیله‌های گوناگون جایز می‌شمارند، و از ادای حقوق واجبه خودداری می‌نمایند، و از قرآنْ فقط به قرائت و تجوید و احترامات ظاهری اکتفا کرده‌اند.
اگر حضرت امام عصر(ع) ظاهر شود به ایشان می‌فرماید: شما از حقیقت و گوهر دین دور افتاده‌اید، آیات قرآن و احکام دین را برخلاف واقع تأویل و تعبیر می‌کنید. شما دنیای خود را هرگز با احکام دین تطبیق نکرده‌اید، بلکه احکام دین را با دنیای خود توجیه نموده و سازش داده‌اید. به جای این همه دقّت که در قرائت و تجوید به عمل می‌آورید، به احکام قرآن عمل کنید و دستورات اجتماعی و اخلاقی را باید از ارکان اسلام بدانید و جزء برنامه عملی خویش قرار دهید.
از محرّمات بپرهیزید و حقوق واجبه خود را بپردازید، و بدانید که خواندن و شنیدن مدائح و مصائب، جای خمس و زکات را نمی‌گیرد و گناه رباخواری و رشوه و تقلّب و غلّ و غش را نمی‌بخشد و دود آتش عزای ظاهری جدّم حسین(ع)، جواب آه و ناله یتیمان و مظلومان و بیوه زنان را نمی‌دهد. جدّم حسین(ع) از برای گریه کشته نشد، بلکه در راه دین به شهادت رسید، شما هدف جدّم را گم و پایمال کرده‌اید، با تأویلات و توجیهات غلطْ از زیر بار واجباتْ شانه خالی می‌کنیـد، دین را و قدس و تقوی را تنها در مساجد و بعضی محافل محصور ننمایید.
چنین دین و برنامه برایشان تازگی داشته و از آن وحشت می‌نمایند، زیرا که ایشان اسلام را طور دیگر تصوّر کرده بودند، و می‌پنداشتند عظمت و ترقی اسلام، به زینت کردن مساجد و مناره‌های بلند است. اگر امام عصر(ع) گوید عظمت اسلام به عمل صالح و راستی و درستی و امانتداری و وفای به عهد و اجتناب از محرّمات است، برایشان تازگی دارد. خلاصه بین مهدی توهّمیِ ایشان و برنامه‌اش، با حضرت مهدی واقعی و برنامه او، تفاوت مافوقالتّصور است.
پینگ و دیدگاه ها هر دو بسته شده اند.