اهل سنت و شرایط امام 2010/06/05

بیان شده توسط استاد علی الله وردیخانی

کتاب: نبوت و امامت

اهل سنت نیز در امامت شرط کرده‌اند هشت چیز را:

اول – اجتهاد در اصول و فروع دین.

دوم – وقوف در امر حَرب.

سوم – شجاعت.

اجتهاد بر دو معنی مستعمل شده: اول استنباط احکام از کلام‌الله و اخبار نبویّه. الحمدلِلّه که ایشان در فهم قرآن معطّل بودند و بر فرض فهم و دانش، اجتهاد به این معنی مقصود ایشان نبود، و اگر این معنی مقصود ایشان باشد، داخل در افضلیت است. دوم اختراع احکام به هوای نفس که عین بدعت و ضلالت است، و اجتهاد به این معنی در خلفای ثلاثه موجود بود مانند تحریم مُتْعَتان، که در جزئی از زمانِ ابی‌بکر به آن عمل می‌کردند.

اما شجاعـت و وقوفشـان در مراسـم حَرب، معلـوم بـود که بـه کشتن شخص غیـر  واجب‌القتلی امر می‌کردند و تا حال شنیده نشده کسی از کفار را در یکی از غزوات کشته باشند!

چهارم – عدالت، و عدالت ایشان هم معلوم بود که فَدَک را غصب کردند و ظلم عثمان مشهور و معروف بود، حتی به جهت ظلم او را به قتل رسانیدند.

پنجم – کمال عقل، و این هم از جمله بدیهیّات بود به جهت آن که عمل هر کسی معرّف کیفیّت عقل اوست.

ششم – حُریّت.

هفتم – ذکوریّت.

هشتم – بلوغ.