بطالت 2008/10/07
بیان شده توسط استاد علی الله وردیخانی
کتاب: کعبه جانان - جلد دوم
بطالت
بطالت مقتضی حرمان دو جهانی است، چه اهمال در رعایت مصالح، انسان را به بدبختی دنیوی رساند، و غفلت از اکتساب سعادت ابدی او را به فلاکت اخروی کشاند. زیرا سبب اصلی برای حصول غایت ایجاد که مستدعی افاضه جود واجب تعالی است، توجه می‌باشد. پس اهل بطالت در حقیقت با خالق خویش در مقام دشمنی و نزاعند چه، بطالت متضمن این فساد است و نیازی به شرح قبح و مذمت آن نیست.
اما دون همتی و پست طبعی و رذایل تابع آن مانند مهانت و حقارت نفس و طفیلی‌گری و زوال حشمت و جلال، مستغنی از تقریر و بیان است و انواع امراض و آلام که از اسراف و تجاوز از حد پدید آید، در علوم طبی معلوم و مقرر است.
پینگ و دیدگاه ها هر دو بسته شده اند.