آداب ظاهری زیارت 2013/10/03

بیان شده توسط استاد علی الله وردیخانی

کتاب: کعبه مصباح الطاهرين

آداب ظاهری زیارت بسیار است از جمله بزرگان فرموده‏اند: در سفر زیارت مستحب است زایر غسل کند و در راه ترک کلام دنیوی نماید. برای زیارت هر امامی غسلی بجای آرد و جامه پاک و پاکیزه و سفید بپوشد. در وقت رفتن به روضه مقدسه گامهای خود را کوتاه بردارد و به آرامی و وقار سیر کند، سر به زیر انداخته به بالا و اطراف ننگرد، خود را خوشبو کند، غیر از زیارت حضرت سید الشهداء (ع).
در وقت رفتن به حرم مقدسه، به تسبیح و تهلیل و تمجید و تکبیر حق تعالی مشغول شود و صلوات بر محمد و آل او فرستد. دم در حرم ایستاده اذن دخول طلبد و سعی کند در تحصیل رقت قلب و خاضع و خاشع شود. تفکر کند در عظمت و جلالت صاحب مرقد شریفه که ایستادن او را می بیند و کلام او را می‏شنود و سلام او را پاسخ می‏دهد. مقدم دارد پای راست را در موقع داخل شدن به حرم، و مقدم دارد پای چپ را در وقت بیرون آمدن از حرم.
مستحب است که زایر خود را به ضریح بچسباند به شرط آن که مزاحم دیگران نشود و آداب شرع را رعایت کند توهّم این که دور ایستادن ادب است، وهم است مگر این که نتواند آداب شرع را رعایت نماید یا مزاحم دیگران شود، در این صورت بهتر است که از دور زیارت کند. در خبر آمده که: خود را به ضریح بچسبان و ضریح را بوسه کن.
بهتر است که پشت به قبله و رو به مرقد مطهر زیارت خوانده شود. بعد از فارغ شدن از خواندن زیارت، گونه راست را بگذارد روی ضریح و دعا کند و بعد گونه چپ را گذاشته و دعا نماید و توبه و استغفار کند و در وقت خواندن زیارت، صورت خود را بلند نگرداند.


پینگ و دیدگاه ها هر دو بسته شده اند.