وظایف حاجی در بازگشت 2013/10/03

بیان شده توسط استاد علی الله وردیخانی

کتاب: کعبه مصباح الطاهرين

حاجی در سفر حج به پاره‏ای از اجرهای معنوی نایل شده، بعد از برگشت نیز این نور مدتی در او ادامه می‏یابد. اما ممکن است این کوره نیمه افروخته به عللی سرد یا خاموش شود. چرا که حاجی آن گونه که باید در کوره  معنوی پخته نشده، از اینرو برای این که نور حج همیشه از دلش ساطع باشد، باید بعد از مراجعت چند امر را مراعات کند:
اول- مراقبت در برابر حملات شیطانی. چون در سفر مقدس حج افرادی از گناهان پاک می‏شوند، لذا پس از برگشت بیشتر در معرض فریب شیطان قرار می‏گیرند و نیاز بیشتری به مراقبت از خویشتن دارند. نفس اماره و خواهشهای شیطانی می‏کوشند که انسان را به زشتیها و پلیدیها، نفاقها و بی بند و باریها وادار سازند. آنان که در اعماق زشتی قرار گرفته‏اند، شیطان را با ایشان کاری نیست، مقصود او حاصل شده، حملات او بیش از همه به کسانی است که قلباً پاک بوده و لوح وجودشان از لوث گناهان محفوظ مانده است، لذا می‏کوشند تا روزنه ایمان دلشان را مسدود سازد، لیکن او را یارای مقابله با واصلین و مخلَصین نیست.
دوم – بررسی پرونده اعمال گذشته.
سوم- تفکر در اعمال حج از لحاظ ظاهری و باطنی، خصوصاً تفکر در اهمیت اعمال تکراری و تفکر در وقوف سه روز در منی و تعمق در اعمال منی.
چهارم- توجه به لباس احرام معنوی. با در آوردن لباس احرام از تن، در معنا اعمال حج پایان نپذیرفته، بلکه حاجی واقعی باید همیشه لباس احرام معنوی را بر تن داشته تا آخر عمر به این لباس باطنی ملبس باشد، زیرا مسؤولیت حاجی بعد از برگشت، ماوراء مسؤولیت قبلی او در پیشگاه الهی است.
حاجی واقعی را علایمی است که دلالت بر قبولی حج او دارد، از جمله: ورعی که وی را از معصیت برگرداند، حلمی که او را از غضب باز دارد، خوشرفتاری که با مصاحبانش داشته باشد.
حاجی محرم علاوه بر تکالیف الهی نسبت به خود، وظایف اجتماعی مهمی نیز دارد که اهم آنها ارشاد و مبارزه با فساد است. در تعالیم عالیه الهی امر است به سفر از خلق به حق، و سیر و سلوک از حق به خلق. حضرات انبیاء علیهم السلام در عین حال که از خلق به سوی عالم علوی سفر کرده و از تعالیم عالیه الهی برخوردار شده‏اند، برای راهنمایی و ارشاد مردم نیز مأموریت داشته‏اند.
این سفر معنوی ظاهراً نصیب چند میلیون نفر می‏شود، ولی حاجی واقعی کسی است که در قلبش دارای چنان چراغ فروزان الهی شود که خاموشی بدان راه نیابد. امید است که به خواست الهی شرایط مذکور در حجاج واقعی تحقق یافته و نور الهیه مراجعت از حق به خلق، در حد اعلی در آنان متجلی گردد تا با کمال موفقیت به انجام وظایف بپردازند.
خداوندا ! عنایت فرما که حجاج ما از حاجیان واقعی در دنیا و عقبی محسوب شوند. در این سفر معنوی کمال توفیق را نصیبشان فرما تا علاوه بر خود، دیگران را هم از حقایق عالیه برخوردار نمایند، آنان را به تو می‏سپاریم، آنی توفیق خود را سلب مفرما.