ایرادات مخالفین حجاب 2008/05/19

بیان شده توسط استاد علی الله وردیخانی

کتاب: کعبه جانان - جلد اول

علوم و معارف حقه، هادی انسان به سوی نور محض و القاءکننده معانی گوناگون است. از جمله برای حجاب معانی الهیه مختلفی است، و بیشترین تلاش سالک باید متوجه به دو نوع حجاب باشد: نوع اول حجاباتی که با استمداد از حق و به راهنمایی بزرگان باید آنها را از میان برداشت تا وصول به مقصد ممکن شود. از ‌این‌رو مردان الهی اتصالاً توصیه می‌کنند که ‌ای طالبین و سالکین، رفع حجابات کنید تا به مقصد رسید. نوع دوم حجاباتی که ‌ایجاد آنها لازم و واجب است.

معانی آن حجاب، ماورای معانی این یکی است. بسی تفکر باید تا بتوان آن معانی را دریافت و‏اِلاّ نه حجابات قسم اوّل از بین رفتنی است و نه ‌ایجاد قسم دوم و وصول به هدف، ممکن و میسّر.

یکی از وظایف زنان رعایت حجاب است. البته مردان هم در مرتبه‌ای موظف به مراعات آنند، منتها حجاب ‌این دو متفاوت است. گرچه این یک تکلیف ظاهری است، ولی حجاب ظاهری باید توأم با حجاب باطنی باشد.

رعایت حجاب ظاهر از جمله فرایض مهمی است که اگر زن مراعات ننماید، نه فقط موجب ضررهای دنیوی و اخروی خود اوست، که سبب خسارات جسمی و روحی هنگفتی به جامعه می‌شود.

عده‌ای از بی‌خبران و کوته‌نظران به حجاب ‌ایرادات بسیار گرفته‌اند: گویند رعایت حجاب اسلامی موجب رکود و تعطیل فعالیت‌های زن و مانع رشد استعدادهای فطری او می‌شود و این ظلمی است به زن و اجتماع! ‌اینان ندانسته‌اند که حجاب و رعایت حدود اسلامی هرگز استعدادهای فطری زن را هدر ندهد و غرض اسلام از حجاب، حبس زن و جلوگیری از ترقّی و تکامل او نیست.

مبنای حجاب این است که باید مرد از همسر مشروع خود در محیط خانوادگی با رعایت شرایطی برخوردار گردد و نه در محیط فعالیت اجتماع. زن در بیرون از خانه نباید جلب توجه مردان نماید و مرد نیز نباید به چشم‌چرانی پردازد. آیا اگر مرد تَمَتُّعات خود را اختصاص به محیط خانواده دهد، در محیط اجتماع فعال می‌شود یا وقتی قدم به محیط اجتماع گذارد، چشم‌چرانی نموده و به قد و بالا و عشوه دیگران بنگرد و در فکر به دام انداختن زنی باشد؟! آیا اگر زن با وقار و متانت از خانه بیرون رود و مرد هم چشم‌چرانی نکند، بهتر است یا این که زن ساعت­ها در پای میز آرایش مشغول خودآرایی شود سپس در پی جلب توجه مردان به خود برآید؟ آنان که ‌ایراد می‌کنند زن باید خدمات فرهنگی و اجتماعی انجام دهد، آیا این است خدمات فرهنگی و اجتماعی؟! در اوضاع و احوال تَجَدُّدْ مَآبیِ بی‌منطق عصر حاضر، تنها زنانی که در خانواده‌های متدیّن زندگی می‌کنند و آنان که از تعالیم عالیه بزرگان استفاده کرده‌اند، خدمات اجتماعی و فرهنگی انجام می‌دهند.

این تجدّدْ مآبی ثمره بی‌حجابی، بی‌بندوباری و معاشرت‌های آزاد است که مستکبرین و سرمایه‌داران برای رنگین‌تر نمودن متاع به مشتری و پر کردن جیب خود، زنان را به عنوان فروشنده به خدمت گیرند، که در حقیقت نه او را که سرمایه زنانگی و عصمت او را استخدام کنند. به جای عرضه واقعی متاع، آن را با ژِست و اَطوار زنانه به مشتری فروشند و جوانانی را که باید مظهر اراده و فعالیت اجتماع باشند، به افراد هوسران و چشم‌چران تبدیل می‌کنند. آیا این است مفهوم فعالیت اجتماعی و تجاری؟! اسلام با این رذالت و جنایت، سخت مخالف است و با وجوب حجاب و سایر مقرّرات دیگر با آن مبارزه می‌نماید و کیفیت استفاده از زینت‌ها را برای زنان می‌آموزد.

مخالفین حجاب گویند که ‌ایجاد حریم بین زن و مرد، بر التهاب و اشتیاق و حرص و وَلَع او نسبت به امور جنسی می‌افزاید، و منشأ اختلال‌های روانی و بیماری‌های روحی و سبب پیدایش قیود اجتماعی و در نتیجه ناکامی‌ها و عوارض وخیم می‌گردد. از ‌این‌رو بر­آنند که باید این غریزه آزاد گردد و زنان بی‌حجاب باشند تا از ناکامی‌ها و عوارض ناشی از حجاب جلوگیری شود. حال انصاف کنیم این عوارض وخیم به واسطه رعایت حجاب است یا بی‌حجابی؟!

البته ممکن است گاهی محرومیت در افراد بی‌خبر و ناآگاه از حقایق تولید عقده نماید، و یا مبارزه با ارضاء این غریزه در خارج از حد اعتدال و مشروع، خطراتی داشته باشد، لکن حذف قیود اجتماعی، حلّال این مشکل نیست. زیرا حذف قیود اجتماعی و بی‌حجابی، عملاً آتش شهوت را شعله‌ور ساخته بر مراتب حرص و ولع و حسِ تَمَلُّک مردم می‌افزاید. مطالعه تاریخ و بررسی احوال صاحبان حرمسراها، شاهد گویای این حقیقت تلخ است.

رعایت حدود الهی نه تنها سبب ناکامی و ازدیاد حرص و آز نیست، که نیروی تخیّل را به سوی احساس‏های لطیف و رقیق سوق داده، قدرت تفکر را به مرتبه کمال می‌رساند. در این شرایط است که این غریزه منشأ و مبدأ خیرات عالیه می‌گردد.